एकुलती एक कविता ...

बऱ्याच दिवसांपूर्वी आमच्या मित्रमंडळींमध्ये कवितेविषयी चर्चा सुरु होती  मग मलाही अशीच एक सुचलेली साधी कविता --

कविता हि सुचावीच लागते,
गोष्ट जशी घडावीच लागते .....

मला कधी जमेल का कविता करायला,
इतरांचं बघून न जळता वाचायला .....

या कवितेच्या मागे धावता धावता माझी दमछाक होते,
हि मात्र दूर बसून माझी फजिती पहात बसते .....

कितीही आणि कसंही केलं तरी मला काही हि बधत नाही,
आणि त्यामुळे मला तिची जवळीक काही साधत नाही .....

शेवटी मी ठरवलं आहे सुचेल तेंव्हा सुचेल,
पण जेंव्हा सुचेल तेंव्हा ते असं भलतंच काहितरी असेल .....